"One Love" in 's-Gravenpolder

Voetbal is van iedereen. Het maakt niet uit waar je zelf, je ouders of andere voorouders, geboren zijn. Het maakt niet uit of valt op jongens, meisjes of op allebei. Het maakt niet uit of je wel of niet gelooft, en als je gelooft, maakt het niet uit wat je gelooft. Voor en tijdens de wedstrijd van gisteren stonden we stil bij het feit dat iedereen gelijk is, dat iedereen zichzelf moet kunnen zijn, en dat er tijdens het voetballen respect moet zijn voor je ploeggenoten, de arbitrage, en de tegenstander. Ook dat hoort bij het groeien als voetbalster. Sterker nog, dat is veel belangrijker dan een uitslag van een wedstrijd.

Voor aanvang van de competitie hebben we besproken dat komend seizoen in het teken staat van beter worden als voetbalsters. Natuurlijk spelen we iedere wedstrijd om te winnen, maar het doel is om ervoor te zorgen dat alle meiden aan het einde van het seizoen een (veel) betere voetbalster zijn dan ze waren toen we het seizoen startten. Dit is dan ook de reden dat de trainers van Kloetinge MO15-1 erg tevreden kunnen zijn na een verloren wedstrijd.

Zo was het ook gisteren. Uiteindelijk ging er geen punt mee naar Kloetinge, kregen we maar liefst vijf doelpunten tegen, en scoorden we zelf maar drie keer. Toch konden we, als trainers, erg tevreden zijn. Het grootste gedeelte van de wedstrijd hebben de meiden uitstekend gevoetbald en enorm veel strijd geleverd. De punten, waar we afgelopen weken op trainen, werden stuk voor stuk erg goed uitgevoerd tijdens de wedstrijd. Het lastige van onze speelstijl is dat het erg veel energie kost. In de eerste helft konden we Apollo onze wil op leggen en speelden we goed verzorgd, dominant voetbal. Dit resulteerde ook in een terechte 0-1 voorsprong. Aan het einde van de eerste helft was te zien dat het energieniveau iets minder werd en daarmee de tegenstander gevaarlijker kon worden. Toch werd de rust gehaald met de eerder genoemde voorsprong.

Met enkele verse krachten in het veld begonnen we de tweede helft goed. Toch viel al snel de gelijkmaker, en al snel daarna kwam Apollo zelfs op voorsprong. Het mooie van deze meiden is dat de koppies zelden gaan hangen, en dat ze als team blijven functioneren zonder verwijten over en weer. Ook gisteren toonden ze veerkracht en lieten ze zien dat het met het zelfvertrouwen goed zit. Ze bleven voetballen en kregen kansen. Een van die kansen betekende de gelijkmaker. In een rommelige tweede gedeelte van de tweede helft kwam Apollo toch op 4-2. Vervolgens kwamen we nog terug tot 4-3, maar viel daarna al snel de genadeklap door de vijfde goal van de jongens uit 's-Gravenpolder.

En dus stonden we aan het einde van de wedstrijd met 0 punten, maar wel met een goed gevoel door het vertoonde spel. En dus willen we als trainers het volgende zeggen: Sophie, Lara, Noor, Joy, Quinty, Meg, Mare, Tessa, Lindy, Alicia, Joelle, Lieke, Lieve, Dian en Frédérique: we hebben van jullie genoten gisteren!