Gelijkspel Kloetinge JO13-1 bij Willem II JO13-2

Wat werden we gisteren verwend in Tilburg: mooi combinatievoetbal, een en al dynamiek op het veld, schitterend opgezette aanvallen, en volop kansen. Het was alleen erg jammer dat het de tegenstander was die hiervoor zorgde. Ondanks dat de omstandigheden deden vermoeden dat we al halverwege de lente zijn, leek het alsof onze mannen nog middenin hun winterslaap zitten. Een conclusie die absoluut geen recht doet aan het erg goede spel van de tegenstander, maar die wel gegrond is. 

De jongens van Willem II speelden namelijk erg sterk. Vanaf de eerste minuut werd de bal snel en accuraat rondgespeeld en werd er gezocht naar de openingen in de Kloetinge-defensie. Die openingen waren er in het eerste kwartier van de wedstrijd volop. De aanvallers van Willem II konden vier keer alleen voor Finn (Verhulst) verschijnen. Het was echt aan hem te danken dat een stevig pak slaag uitbleef. De groen-witten, die gisteren moesten aantreden in hun warming-up-tenue, kwamen steeds te laat, en liepen eigenlijk de hele wedstrijd achter de feiten aan. Rien en Marcel hebben 60 minuten hun uiterste best moeten doen om iedereen bij de les te houden, en te herinneren aan de afspraken die waren gemaakt.

Gelukkig hebben we oude voetbalwijsheden en, nog gelukkiger, zijn die niet altijd in ons nadeel. We weten immers allemaal dat “als de vele kansen aan de ene kant niet worden benut, die ene kans aan de andere kant er wel ingaat”. Dat is wat gisteren ook gebeurde. Het enige verschil met de wijsheid is dat onze goal voortkwam uit een verre vrije trap van Wessel (schitterend over de keeper heen geschoten) en eigenlijk niet eens een echte kans was. De goal viel ook nog eens op een mooi moment (een minuut voor het rustsignaal) en was het einde van een periode van ongeveer 10 minuten waarin Kloetinge iets meer grip op het spel van Willem II had gekregen en er gelukkig minder kansen werden weggegeven.

De tweede helft werd gekozen voor een behoudende strategie, waarbij Kloetinge zich liet inzakken om de ruimtes klein te maken. Gevolg was dat er minder grote kansen werden weggegeven (hoewel Finn toch nog een paar keer reddend moest optreden), maar dat er aanvallend echt niets meer gecreeerd werd. Tot 5 minuten voor tijd: na een lange bal naar voren wist Mika 1-op-1 met de keeper van Willem II te komen. Helaas redde de laatste knap, waardoor onze voorsprong in doelpunten minimaal bleef. Zouden we dan drie punten gaan stelen in Tilburg? Het antwoord is helaas “nee”. Drie minuten voor tijd schiet een verdediger van Willem II de bal namelijk vanuit een corner achter Finn, waarmee de eindstand van 1-1 werd bereikt.

Na de thuisnederlaag van vorige week tegen Unitas wint JO13-1 dus ook deze week niet. Het spel, maar vooral de manier waarop en het enthousiasme waarmee er gespeeld wordt, lijkt niet op het begin van de eerste competitiehelft. Ieder team heeft weleens een mindere fase (ook de topploegen in de Eredivisie). We moeten daarom ook niet te lang stilstaan bij een slechte wedstrijd. Jongens, wrijf de winterslaap uit jullie ogen, ga weer met dezelfde power spelen als voor de winterstop, en ga voor revanche volgende week in Gorinchem!