Topper in 3e divisie eindigt onbeslist

Gisteren stond de topper in de 3e divisie op het programma. In het Brabantse Bavel moesten we het opnemen tegen JEKA JO15-1. Tot vorige week had dit team al haar wedstrijden gewonnen. Het beloofde dus een zware wedstrijd te worden. We leken op weg naar eindelijk een wedstrijd met een voltallige selectie, maar de afgescheurde enkelbanden van Diégo gooiden roet in het eten. Hij was een heel eind op de weg terug van een andere enkelblessure, maar zal de komende tijd niet kunnen voetballen. Jens is gelukkig wel weer helemaal fit en zou gisteren zelfs de volle 70 minuten spelen.

Net als afgelopen twee thuiswedstrijden speelden de jongens wederom op een zwaar natuurgrasveld. Voor de oudere lezers is het bijna niet voor te stellen, maar spelen op deze ondergrond is tegenwoordig een uitzondering. Het is een stuk zwaarder en de bal doet soms dingen die je niet verwacht. Ook gisteren leek dit weer invloed te hebben op ons spel. Net als vorige week tegen Baronie werd het gisteren weer een fysieke strijd met rommelig voetbal. Beide teams zetten veel druk op de tegenstander, waardoor de ruimtes klein waren en er veel foute passes waren.

Het begin van de eerste helft was voor onze tegenstander. JEKA probeerde direct iets te forceren, maar de Kloetingse defensie hield redelijk eenvoudig stand. Zoals het eigenlijk de hele wedstrijd geen kans heeft weggegeven. Finn heeft redelijk wat ballen gehad, maar dit was vrijwel alleen aan zijn voet als begin van de opbouw, en niet in de vorm van reddingen. Aan de andere kant was het ook voor onze aanvallers lastig om dicht in de buurt te komen van het vijandelijke doel. De voor-oorlogse bal (weliswaar zonder veter, maar de gelijkenis met de ouderwetse, loeizware lederen bal was groot), waarmee de wedstrijd gespeeld werd, werkte ook niet echt mee. Het passen van de bal over meer dan twintig meter was al een wereldprestatie. Toch mag dit niet als excuus worden opgevoerd. De verdediging van de tegenstander stond gewoon goed en we moesten stevig aan de bak.

De paar kansen (Marouane had een behoorlijke kans in de eerste helft, Job had een mooie actie in de tweede helft, en verder nog een aantal vrije trappen op een gevaarljke plek) die we kregen, benutten we helaas niet. Zo eindigde de topper in een doelpuntloos gelijkspel. Het was opmerkelijk hoe groot de teleurstelling in de kleedkamer was. De jongens hadden met z'n allen gestreden voor een overwinning, en waren hierin niet geslaagd. Toch is een gelijkspel in een uitwedstrijd bij de nummer 2 in de competitie geen slecht resultaat. We gaan komende week weer aan de slag om ons voor te bereiden op de wedstrijd van volgende week: uit tegen Roosendaal.