Vandaag eindelijk de eerste wedstrijd in de voorjaarscompetitie

Victoria '03 JO13-1 - Kloetinge JO 13-2

Vandaag eindelijk de eerste wedstrijd in de voorjaarscompetitie. We mogen direct tegen de enige nieuwkomer in de (Brabantse) 1^e klasse, nl. Victoria ’03 uit Oudenbosch. Deze ploeg is in de najaarscompetitie vrij makkelijk kampioen geworden in de 2^e klasse en heeft in enkele vriendschappelijke wedstrijden tegen 1^e klassers laten zien absoluut thuis te horen op dit niveau. We zijn dus gewaarschuwd. We spelen op kunstgras dus geen last van hobbels-bobbels, hooguit van een stroef – droog kunstgrasveld en de straffe wind schuin over het veld.

Vandaag missen we Robin die met onze JO13-1 mee mag, dus we hebben 2 wissels. Deze keer beginnen Jamiro en Mitchel op de bank.

Onder een heerlijk voorjaarszonnetje trappen we af en we beginnen veelbelovend. Vanaf het eerste fluitsignaal pakken we het gelijk goed op. Kloetinge heeft een licht veldoverwicht en het meeste balbezit. We proberen in ieder geval te voetballen, wat voor de verandering met name lukt via onze rechterkant waar Tijn-Jelle-Persijn elkaar makkelijk weten te vinden. Niet alles lukt, maar de intentie is er. Victoria ’03 speelt veelal de lange bal, waar ze overigens wel gevaarlijk mee zijn. Ze spelen de 1^e helft tegen de wind in en de diepe ballen blijven tussen keeper Wesley en onze verdedigers hangen. Ze zijn met name via hun rechtsbuiten en spits gevaarlijk. Uit een dergelijke situatie valt na 10 minuten spelen ook de 1-0. We worden verrast door een bal achter onze verdediging en een aanvaller van Victoria weet hier wel raad mee en laat Wesley kansloos. Wat opvalt is de enorme doelgerichtheid van de spitsen van onze tegenstander. Zeker als we dit vergelijken met VVK JO13-2 in aanvallend opzicht. Wij wachten vaak (te) lang en verspelen veel energie (en de bal!) in allerlei dribbels-trucjes voordat we überhaupt een doelpoging wagen.

Het goede nieuws is dat we ons niet van de wijs laten brengen door deze achterstand. We blijven voetballen en gaan op zoek naar de gelijkmaker. Die komt er na een goede actie van Noah die vervolgens in de 16 meter wordt neergelegd. De scheids is onverbiddelijk…pingel! Aanvoerder Marouane zet zich achter de bal en schiet deze beheerst in de hoek, 1-1. Een meer dan terechte gelijkmaker.

Nog geen 2 minuten later ‘tovert’ Tijn de 1-2 op het (spreekwoordelijke) scorebord. Zonder het (volgens mij) zelf te beseffen verlengt Tijn de bal en deze ploft buiten het bereik van de keeper hoog tegen de touwen. Dat is lekker en een beloning voor het goede combinatiespel. Het spel blijft heen en weer golfen. Kloetinge met het korte en en wat meer verzorgde spel en Victoria wat opportunistischer. Zij kiezen sneller voor de diepte wat gelet op de kwaliteiten (snelheid en doelgerichtheid) van de spitsen te begrijpen is. Onze verdedigers hebben hier in ieder geval hun handen vol aan. De rust nadert en het zou lekker zijn als we met een voorsprong aan de siroop kunnen. Het mag niet zo zijn. Op slag van rust worden onze centrale verdedigers beiden op snel- en felheid afgetroefd en zo maakt de centrum spits de gelijkmaker, 2-2. In dit soort situaties zijn we toch (nog steeds) te braaf en een tikkeltje naïef. De afdronk van de eerste helft is een aardig spelend Kloetinge dat zichzelf onvoldoende beloond.  

De tweede helft zijn we helaas geen schim meer van de ploeg voor rust. We hebben veel meer moeite om het spel te maken, sterker nog we komen er eigenlijk niet meer aan te pas. Victoria ’03 legt veel meer energie en wilskracht in de wedstrijd en wint vrijwel elk duel. Als we dan ook nog verzuimen (of vergeten) om te schakelen, tsja dan wordt het heel erg lastig. Als het voetballend (om welke reden dan ook) even niet lukt, dan is het cruciaal om wel met inzet en vanuit de organisatie (afspraken nakomen) te spelen. Dan kun je voorkomen dat je ‘door het ijs zakt’. Helaas lukt dat niet (of kunnen we dat niet opbrengen?) en zeker na de 3-2 spelen we een ‘verloren’ wedstrijd.

De 3-2 valt uit een penalty, een gevolg van slap-braaf verdedigen. De spits troeft 1 van onze centrumverdedigers af en in een poging het te herstellen wordt de spits aan zijn arm getrokken. Ondanks de goede redding van Wesley op het (afgefloten) schot moet hij een paar tellen later toch ‘vissen’ als de strafschop goed wordt binnen geschoten, 3-2. Jammer en onnodig maar gelet op het beeld van de 2^e helft wel terecht. We proberen het nog wel, maar het is zonder overtuiging of overleg. De spaarzame keren dat we op het doel schieten, is de keeper paraat.

Het schoonheidsfoutje van Wesley bij de 4-2 is dan ook puur voor de statistieken, maar heeft geen invloed op het eindresultaat. We beginnen de competitie met een terechte nederlaag. Deze biedt stof tot nadenken en bewijst eens te meer dat wij elke week geconcentreerd en met inzet moeten spelen om punten te pakken. Doen we dit dan draaien we mee in de top van de ranglijst, maar als we verzaken dan spelen we ook zo maar ‘in de kelder’ van de 1^e klasse. Een valse start, maar het goede nieuws is dat het opwaartse potentieel alleen maar groter is geworden. A.s. zaterdag hebben we een nieuwe kans, thuis tegen SC Gastel waar we in de najaarscompetitie met 1-3 van verloren hebben maar zeker niet kansloos waren. Dat zijn we eigenlijk alleen tegen Steenbergen geweest. Met uw aanmoedigingen moet het zeker lukken om deze keer een goede wedstrijd met een beter resultaat af te sluiten. Tot zaterdag!.