Kloetinge JO13-2 komt pas laat op stoom

Na vorige week de punten uit Kapelle te hebben meegenomen wacht ons vandaag de taak om ze op ons eigen Wesselopark te houden. De omstandigheden zijn prima en we spelen vandaag op een goede (echte) grasmat, veld 4. We missen vandaag Jelle (blessure) en Jamiro, dus we hebben 1 wissel. Voor de zekerheid komt Sven Hertgers van JO11-1 is nog versterken, maar dit in de wetenschap dat Sven er al een wedstrijd met zijn eigen ploeg heeft opzitten. Finn en Sven starten dus op de bank. VVR is een directe concurrent voor een top 3-klassering, dus als we vandaag winnen doen we goede zaken. Belangrijker is nog dat we goed veldspel laten zien. Scheidsrechter Jimmie, die gisteren in het huwelijksbootje is gestapt met zijn Ingeborg (nog van harte!), zet de wedstrijd met zijn eerste fluitsignaal in beweging.

Het begin is duidelijk voor VVR. Kloetinge komt maar langzaam op gang. De duels worden slap aangegaan en dus vaak verloren. Als we de bal hebben zijn we te gehaast / onrustig waardoor we die ook weer zo kwijt zijn. Frappant genoeg juist de twee belangrijkste punten die de trainers vooraf hebben meegegeven. Laten we het er maar ophouden dat we er nog even in moeten komen. Dit mag alleen niet te lang duren want dan zouden we zo maar eens al tegen een (flinke) achterstand kunnen aankijken. Na 10 minuten verliezen we de bal op onze rechterflank en een tiental seconden later wordt er aan de linkerzijde van onze 16 meter niet / slap ingegrepen door ons centrale duo. Keeper Wesley komt oog in oog te staan met een aanvaller van VVR en is kansloos, 0-1.

Kloetinge zal in balverlies een tandje bij moeten zetten en in balbezit meer rust en overzicht moeten tonen. Naarmate de wedstrijd vordert lukt dit langzaamaan steeds beter, al moeten we wel nog beter leren doseren. We hebben de neiging om (bijna) alles diep te spelen. Op zich prima (diep gaat voor breed), maar het gevaar bestaat dat er veel mis gaat (te veel risico in de passing) waardoor het onrustig wordt en we veel balverlies lijden. Een keer een breedtepass of een bal terug is niet erg, zeker niet als je daarmee zeker weet dat we de bal in de ploeg houden. We kunnen tenslotte niet 60 minuten lang vol gas spelen.

Zoals gezegd kantelt het spelbeeld heel langzaam in ons voordeel. Nu nog proberen dit in doelpunten uit te drukken. In de 22^e minuut is het dan zover. Robin wordt weer eens de diepte in gestuurd en geeft een prima voorzet op Tijn. Die volgens ons en de scheidsrechter (die goed op 1 lijn stond) keurig achter de bal blijft en koeltjes de 1-1 binnen tikt. Een goed doelpunt wat gewoon wordt toegekend ondanks het vlagsignaal voor buitenspel. Nu doordrukken!

Gelukkig doen we dat, want 3 minuten later toont Marouane zijn klasse. Hij komt vanaf het middenveld aan de rechterzijde van het 16 meter-gebied van VVR. De bal stuit wat op en hij dreigt uit te halen maar in plaats hiervan lepelt hij de bal subtiel over de verdediger van VVR om zelf op snelheid door te gaan. De dalende bal schiet hij, na nog een stuit, in de korte hoek. Een heerlijk doelpunt en een genot voor de toeschouwers (en trainers). We gaan met een 2-1 voorsprong en een goed gevoel de rust in. Nu doortrekken en volhouden.

De tweede helft is het beeld vanaf de start gelukkig anders, ofwel we trekken de lijn door van tegen de rust. Kloetinge zit direct weer goed in de wedstrijd. Tuurlijk helpt het als je binnen 10 minuten uitloopt naar 4-1, aan de andere kant je moet het wel doen. We spelen in de 2^e helft met meer drive, plezier en inzet wat we koppelen aan (of..met als gevolg..) goed veldspel.

Na 5 minuten spelen is wederom Marouane die met een goede actie zichzelf in schietpositie brengt. Van ongeveer 20 meter haalt hij lekker uit. De bal is lang onderweg maar belandt ondanks de ‘enorme’ lengte (voor JO13) van de keeper keurig in de bovenhoek, 3-1. Dat is lekker uit de rust komen. Gelukkig nemen we hier geen genoegen mee en zetten we nogmaals aan. Drie minuten later stuurt Dylan met een splijtende pass Robin op avontuur. Die behoudt keurig het overzicht en het is voor Marouane (goed bijgesloten) een koud kunstje om de 4-1 aan te tekenen.

We laten bij tijd en wijle prima voetbal zien. In tegenstelling tot de eerste helft wisselen we kort combinatiespel af met dieptepasses. Als we dat blijven doen zijn we voor elke tegenstander een lastig te bespelen ploeg. Desondanks komen we ook nog een paar keer heel goed weg. De organisatie is soms zoek en staan we met te veel mensen voor de bal. Keeper Wesley voorkomt met een paar prima reddingen dat VVR terug in de wedstrijd komt, al worden we hierbij soms geholpen door paal en lat. Met wat kunst -en vliegwerk, in combinatie met goed verdedigen, houden we de boel tot zover dicht. Kortom, een beetje geluk hebben we ook wel. Dat mag ook wel eens.

Job laat ook in deze wedstrijd zien dat hij dit seizoen enorm is gegroeid. Niet alleen fysiek en mentaal, maar zeker ook voetbaltechnisch. Hij is echt 1 van de dragende spelers geworden en pakt over het algemeen deze rol ook. Hij laat anderen beter voetballen, maar kan ook met zijn balbeheersing en snelheid het veld oversteken en zo zijn kwaliteiten tonen. In de 20^e minuut zet hij zijn turbo weer eens aan en is hij niet te houden. Vanaf het middenveld snijdt hij als een warm mens door de (Zeeuwse) boter en komt 1-op-1 te staan met de keeper van VVR. Met een geplaatst schot in de benedenhoek bekroont hij een prachtige solo met een treffer, 5-1.

De koek is nog steeds niet op. Sven Hertgers staat namelijk net in het veld als hij wordt vrij gespeeld aan de rechterkant van de 16 meter. Na een goede aanname twijfelt hij niet en schiet bij zijn eerste echte balcontact de 6-1 tegen de touwen. Goed gedaan Sven en nogmaals dank voor jouw hulp!

De buit is binnen en we spelen de wedstrijd rustig uit. Op basis van heel de wedstrijd een terechte overwinning. Met uitzondering van het eerste kwartier waren we de betere ploeg. Met 20 punten uit 9 wedstrijden staan we nu gedeeld eerst met SC Gastel. De ploeg die we op maandag 28 mei thuis ontvangen. Theoretisch gezien kunnen we nog kampioen worden, maar Victoria ’03 staat er het beste voor. Het enige wat wij kunnen en moeten doen is zelf lekker voetballen en onze 2 resterende wedstrijden winnen. Dan pakken we in ieder geval een ‘podiumplek’. Dat zou als JO13-2 in een competitie met vrijwel allemaal JO13-1 teams een prima prestatie zijn.